Konie

Jazda konna w lesie – prawo

Jazda konna w lesie – prawo

Niezależnie od tego, czy jako jeźdźcy nastawieni jesteśmy na turystyczną eksploatację terenu i pokonywanie dużych odległości, czy odbywamy krótkie wypady w teren, powinniśmy być świadomi obowiązujących przepisów.
Poruszając się po lesie, musimy wiedzieć, że zgodnie z art. 29 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach, jazda konna w lesie dopuszczalna jest tylko drogami leśnymi wyznaczonymi przez nadleśniczego. Poruszać się można po każdej drodze i ścieżce leśnej wyłącznie  pieszo lub na rowerze. Ruch pojazdem silnikowym, zaprzęgowym lub jazda konna są dozwolone drogami leśnymi tylko wtedy, gdy są one oznakowane drogowskazami dopuszczającymi ruch po tych drogach.
Warto zaznaczyć, że zgodnie z ustawą, lasem określa się grunt o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty roślinnością leśną (uprawami leśnymi) – drzewami i krzewami oraz runem leśnym. Jest nim także taki sam obszar przejściowo pozbawiony wspomnianej roślinności, przeznaczony do produkcji leśnej lub stanowiący rezerwat przyrody; wchodzący w skład parku narodowego albo wpisany do rejestru zabytków (art. 3 pkt 1 ustawy o lasach). Należy więc być ostrożnym nawet na terenach nie zadrzewionych, ponieważ w rozumieniu ustawy lasem określa się również grunt „związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej: budynki i budowle, urządzenia melioracji wodnych, linie podziału przestrzennego lasu, drogi leśne, tereny pod liniami energetycznymi, szkółki leśne, miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany na parkingi leśne i urządzenia turystyczne” (art. 3 pkt 2 ustawy o lasach).
Prowadząc stajnię w sąsiedztwie lasu, warto wystąpić do nadleśnictwa o wyznaczenie i oznakowanie tras konnych w miejscach, gdzie zwykliśmy jeździć. Zwykle nie sprawia to większych problemów i zdarza się, że są to te same szlaki, jakimi jeździliśmy wcześniej, np. szlak rowerowy awansuje do szlaku rowerowo-konnego (jeżeli ruch rowerowy nie zagraża konnemu i odwrotnie). Ponadto ważne jest, żebyśmy organizując wieloosobowy rajd, przejazd czy spotkanie pamiętali, że imprezy rekreacyjne oraz inne imprezy o charakterze masowym organizowane w lesie wymagają zgody właściciela lasu. (art. 29 ust. 4)
Występują też sytuacje, kiedy nadleśniczy może wprowadzić okresowy zakaz wstępu do lasu, nawet gdy wyznaczone są w nim specjalne szlaki jeździeckie. Takie sytuacje to zniszczenie runa leśnego lub drzewostanu na danym obszarze, wykonywane prace leśne, czy wystąpienie zagrożenia pożarowego. Stałym zakazem wstępu objęte są  uprawy leśne do 4 m wysokości, powierzchnie doświadczalne i drzewostany nasienne, ostoje zwierząt, źródliska rzek i potoków, obszary zagrożone erozją. Miejsca takie są zwykle dobrze oznaczone lub nawet ogrodzone.
Właściciel lasu nie stanowiącego własności Skarbu Państwa może permanentnie zakazać wstępu, oznaczając ten las tablicą z odpowiednim napisem, np. ”Teren prywatny – wstęp wzbroniony”.  W takim przypadku, niestety nie ma możliwości interwencji czy odwołania do organów państwowych.
Warto pamiętać, że drogi leśne to „drogi położone w lasach nie będące drogami publicznymi w rozumieniu przepisów o drogach publicznych”(zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 8 ustawy o lasach). Co za tym idzie, na drogach publicznych obowiązują inne przepisy, nawet gdy taka droga przebiega przez las.

Zabookuj

Komentarze

Prześlij nam newsa