Konie

Żywienie koni starszych

Żywienie koni starszych

Konie żyją 25-30 lat, niektóre do 40. Oznaki starzenia objawiają się u 15 – 18 letnich zwierząt (spadek masy mięśniowej, gorsza jakość sierści i kopyt, gorsza przemiana materii i wykorzystanie paszy, niemożność utrzymania wagi na dotychczasowej diecie). Konia trzeba traktować indywidualnie: zmiana diety jest potrzebna, gdy nie zachowuje kondycji na dotychczasowej, i wraz z nią należy zadbać też o zęby, odrobaczenie, ogólną ocenę stanu zdrowia.

Oznaki sugerujące, że dietę starszego konia trzeba zmienić:

1) kondycja: utrata wagi. Jeśli ilość tkanki tłuszczowej spada poniżej optymalnej (do oceny można użyć systemu Body Condition Score), koń potrzebuje więcej kalorii. Zwiększona ilość energii z dobrze przyswajalnych i strawnych źródeł (olej, dobrej jakości włókno, kontrolowane ilości skrobii i cukru) poprawia kondycję.
2) masa mięśnowa: utrata linii górnej. Do odbudowy masy mięśniowej nie wystarczy dodatek kalorii. Niezbędne jest wysokiej jakości białko, zawierającego aminokwasy lizynę, metioninę i treoninę.
3) zła jakość sierści (matowa) i kopyt: może się wiązać z niedoborem minerałów, witamin, białka.
4) problemy z zębami: wypluwanie kulek paszy, brak apetytu i inne oznaki starcia lub utraty zębów, a więc ograniczonej zdolności żucia.
5) oznaki złego trawienia: luźne odchody, niestrawione ziarno w kale.

Czy starszy koń potrzebuje więcej kalorii (energii) czy białka?

Główne źródła energii to włókno (a właściwie lotne kwasy tłuszczowe powstające w procesie jego bakteryjnej fermentacji; stąd ważne zdrowe jelita = zdrowe bakterie) oraz dodatki takie, jak zboża (skrobia) i olej. Koń chudy potrzebuje więcej kalorii do zachowania odpowiedniej ilości tkanki tłuszczowej. Olej roślinny zawiera 2,25 x więcej kalorii niż węglowodany i jest ich bezpiecznym źródłem. Zmiana źródła włókna na lepiej przyswajalne (lepszej jakości pasze objętościowe, dodatek wysłodków itd) także dodaje kalorii w postaci energii strawnej (DE).
Dodatek kalorii nie przywróci masy mięśniowej. To wymaga dodatkowego białka (a właściwie niezbędnych aminokwasów, zwłaszcza pierwszych 3 limitujących: lizyny, metioniny i treoniny). Jeśli ilość białka jest odpowiednia, ale jakość niska i jest niedoborowe w jeden lub więcej niezbędnych aminokwasów, koń nie może w pełni go wykorzystać do zachowania lub przywrócenia masy mięsniowej. Dlatego ważna jest znajomość jakości białka w paszy, szczególnie tych 3 aminokwasów. Stare konie często przebywają na trawiastym pastwisku. Jednak może być im trudno zjeść wystarczająco by zachować kondycję, dlatego chudną. Pastwisko może mieć za mało białka, a na pewno aminokwasów, dlatego dodatkowo koń traci masę mięśniową. Dlatego oprócz wypasu koń stary potrzebuje dodatkowej paszy.
Dobra pasza dla starych koni zapewnia i kalorie i niezbędne aminokwasy!

Wymogi paszy dla koni starszych:

• Wysoko strawna: z wiekiem zdolność trawienia, absorbcji i wykorzystania składników odżywczych spada. Szczególnie słabo starsze konie absorbują fosfor, witaminy i białko. Może też spadać produkcja enzymów.
•  Musi zawierać dużo strawnego włókna.
• Dla niektórych koni potrzebna jest pasza kompletna, zadawana jako jedyna karma, jeśli jelito grube jest bardzo nieefektywne lub koń nie może jesć żadnego siana z powodu problemów z zębami.
• Zwiększona ilość białka i jakość białka, zwłaszcza bogatego w lizynę i metioninę, ponieważ:
a) jelito cienkie jest mniej efektywne w jego przyswajaniu
b) jest potrzebne dla metabolizmu, zachowania masy mięśniowej, jakości kopyt.
• Dodatkowy tłuszcz dla dodania kalorii, najlepiej bogaty w kwasy omega 3.
• Prebiotyki (drożdże) i probiotyki: wspomagają zdrowie jelit i trawienie włókna.
• Więcej witamin i minerałów, bo efektywność trawienia jest mniejsza. Więcej wapnia i fosforu chroni przed demineralizacją kości.
• Pasze miękkie a bogate w włókno, łatwe do żucia. Wiele pasz (treściwe, wysłodki, lucerna, mesz) można serwować na mokro, namoczone w ciepłej wodzie – są wtedy lepiej jedzone i nawadniają dodatkowo.

Żywienie starych koni z chorobą Cushinga

Choroba dotyczy układu hormonalnego i wywołuje ją guz przysadki, powodujący wysoki poziom kortyzolu i objawy: hiperglikemia (wysoka glukoza), zwiększone pragnienie, apetyt i mocz, długa sierść. Brak lekarstwa; ważna jest dieta i prawidłowe utrzymanie. Należy pamiętać o regularnym odrobaczaniu (większa podatność na pasożyty z powodu osłabionej odporności), kontroli zebów i kopyt (ochwat). W żywieniu ważna jest znajomość zawartości skrobii + cukru (NSC) w paszy (max 10-13% w całości treściwych i objętościowych), co pomaga kontrolować poziom glukozy i insuliny.
Pasza bogata w lizyne, metioninę, biotynę, witaminę E, miedź, cynk, mangan, selen pomaga utrzymać masę mięśniową, wspiera wzrost kopyt i układ odpornościowy.

Zabookuj

Komentarze

Prześlij nam newsa