Choroby układu oddechowego u koni

Choroby układu oddechowego, to obok kolek (morzysk) najczęściej występujące choroby u koni. Drogi oddechowe odpowiedzialne są za wymianę gazową między koniem a środowiskiem. Dzięki receptorom nerwowym konie mogą usuwać z układu oddechowego śluz czy ciało obce. Robią to kaszląc, parskając lub odkrztuszając.
Kaszel to podstawowy objaw kliniczny. Kaszel może być produktywny – czyli wilgotny wraz z odkrztuszaniem lub nieproduktywny czyli suchy kaszel. Konie kaszlą dość rzadko, dlatego też przy niektórych chorobach układu oddechowego może kaszel nie wystąpić wcale. Kolejnym objawem, że dzieje się coś źle w drogach oddechowych jest duszność.  Duszność można rozpoznać po wzmożonej pracy mięśni podczas oddychania, rozszerzonych nozdrzy oraz silnych ruchów klatki piersiowej i jamy brzusznej. Rozróżniamy trzy rodzaje duszności: duszność wdechowa, duszność wydechowa oraz duszność mieszana.

Choroby dróg oddechowych u koni możemy podzielić na:

• Niezakaźne choroby:
  – górnych dróg oddechowych i tchawicy np. krwawienie z nosa, zapalenie zatok, skrzywienie przegrody nosowej, dychawica świszcząca , wzdęcie worków powietrznych,
  – dolnych dróg oddechowych i płuc np. RAO, przewlekłe obturacyjne zapalenie oskrzeli, rozedma płuc, zapalenie płuc, grzybiczne zapalenie płuc,
  – choroby opłucnej i jamy klatki piersiowej  np. zapalenie opłucnej, odma opłucnowa,
• Choroby zakaźne np. grypa, choroby wywołane przez herpeswirusy – EHV-1, EHV-2, EHV-4.

Najczęstszymi chorobami dróg oddechowych u koni są:

RAO – dawniej nazywana chorobą COPD. To nawracająca niedrożność dróg oddechowych wywołana przez alergeny takie jak: pleśń, grzyb, kurz, pyłki drew i traw oraz endotoksyny. Objawy choroby przypominają nieco astmę. Koń ma problemy z oddychaniem. RAO najczęściej atakuje konie w wieku 7-12 lat. Koń cierpiący na RAO powinien być leczony farmakologicznie oraz mieć zapewnione odpowiednie warunki bytowania.

Dychawica świszcząca (rorer) – neuropatia nerwu krtaniowego powrotnego. Koń cierpiący na rorera podczas wysiłku – szczególnie w galopie, ale w zaawansowanym stadium także i w kłusie, wydaje z siebie charakterystyczny świst. Dychawica świszcząca najczęściej pojawia się u koni pełnej krwi angielskiej, szczególnie u ogierów i wałachów. Jedyną metodą leczenia jest operacja.

Grypa – podobnie jak u ludzi konie mogą chorować na grypę. Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową lub poprzez bezpośredni kontakt. Grypa jest wywoływana przez różne szczepy bakterii, które mutują z czasem. Koń chory na grypę ma wysoką gorączkę, suchy i mocny kaszel, wyciek z nosa. Mogą pojawić się także powiększone węzły chłonne. Grypie może dodatkowo towarzyszyć zapalenie spojówek. Jeśli nie chcemy aby nasz koń zachorował na grypę lub przeszedł chorobę lekko warto pamiętać o regularnym szczepieniu na grypę.

Choroby wywołane przez herpeswirusy. U koni najczęściej dochodzi do zakażenia herpeswirusem typu 1 (EHV-1) i 4 (EHV-4). Do zakażeń dochodzi na całym świecie. Według badań kontakt z herpeswirusem miało ponad 70% koni w wieku poniżej 3 lat. Do zakażenia dochodzi poprzez kontakt ze skażoną powierzchnią, kontakt bezpośredni.  Wirus EHV-1 i EHV-4 może utrzymywać się przez wiele dni. Herpeswirusy mogą wywoływać objawy kliniczne choroby dróg oddechowych jak również mogą prowadzić do poronień u klaczy. Objawami zakażenia herpeswirusem może być gorączka, kaszel, wyciek z nosa, brak apetytu, osowiałość. Zakażenie może wywołać także neurologiczną postać choroby. Z takim przypadkiem mieliśmy do czynienia w Europie w ostatnich kilku tygodniach. Koń może dostać porażenia zadnich nóg, nie może ustać na własnych nogach.

Zabookuj